Βεντουζοθεραπεία (Cupping Therapy)

Η πρώτη αναφορά στις βεντούζες εντοπίζεται στην αρχαία Αίγυπτο,αλλά εμείς εδώ στην Ελλάδα τις γνωρίζουμε από τον Ιπποκράτη και τον Γαληνό που τη χρησιμοποιούσαν σαν κύρια θεραπευτική μέθοδο. Καθώς περνούσαν τα χρόνια και η Ιατρική όπως την ξέραμε άρχισε να εξελίσσεται αλλά και να μεταβάλλεται,εστιάζοντας πιο πολύ στην θεραπεία του αποτελέσματος και όχι τόσο της αρχικής αιτίας,οι παλιές θεραπείες κατακερματίστηκαν και ξεχάστηκαν φαντάζοντας απλοϊκες.

Υπάρχουν δύο βασικά είδη που χρησιμοποιούνται κατά κύριο λόγο στη βεντουζοθεραπεία. Οι γυάλινες βεντούζες (φωτιά) και οι βεντούζες με αντλία (βαλβίδα).

Η εφαρμογή λοιπόν της θερμαινόμενης βεντούζας ή μη,είναι ένα σημαντικό θεραπευτικό εργαλείο που προκαλεί τοπική αναρρόφηση του δέρματος δια μέσου της αρνητικής πίεσης (κενό αέρος) που ασκείται στο εσωτερικό της βεντούζας.

Σαν αποτέλεσμα έχουμε την ισχυρή πρόκληση της υπεραιμίας και αυτό με τη σειρά του οδηγεί:

Στην ανακούφιση και θεραπεία

από παθήσεις του πνεύμονα,όπως συσσωρευμένο υγρό και φλέγμα,καθώς κινητοποιούν τα υγρά και αποβάλλουν τους βλαπτικούς παράγοντες.

Στην αύξηση της οξυγόνωσης των ιστών.

Στην αύξηση της ενζυματικής δραστηριότητας και του μεταβολισμού,

στην αύξηση της θερμοκρασίας στην περιοχή της εφαρμογής &

Στην αύξηση της ταχύτητας των νευρικών ώσεων,εξισορροπώντας το αυτόνομο νευρικό σύστημα.

Στην επιτάχυνση της επούλωσης των τραυματισμένων ιστών

μιας και που προωθείται η παραγωγή κολλαγόνου λόγω αυξημένης οξυγόνωσης και υπεραιμίας & στην τόνωση των μυών και την κινητικότητα των αρθρώσεων.

Ιστορικό

Η θεραπευτική μάλαξη εφαρμόζεται κατόπιν λήψης ιστορικού και προσαρμόζεται η τεχνική και η πίεση που θα ασκηθεί,κατόπιν διάγνωσης και συνεννόησης με τον θεραπευόμενο.